دایه مهربان‌تر از مادر

اون پست غر زدنه؟ آهان، ایناهاش.

جریان اینه که تو ماشینیم، داریم می‌ریم نکمک. من خوابیدم. بیدار می‌شم اما چشمام هنوز بسته‌ن، و می‌شنوم که مامان و بابام دارن حرف می‌زنن. دقیق نمی‌دونم چیه جریان حرفاشون چون از اول گوش ندادم، اما از محتواش می‌فهمم که انگار یکی از دوستای مامانم، درمورد نوع پوشش من به مامانم گیر داده!

وقتی رسیدیم نکمک می‌رم چتای تلگرام مامانم با اون آدم رو می‌خونم. (ببخشید مامان) به مامان گفته که آره، برای من سوال شده بود که چرا سولویگ چادر نمی‌پوشه. مامان هم گفته بود که ما باهم صحبت کردیم، خودش هم فکر کرده و پرس‌وجو کرده و به این نتیجه رسیده. ما هم گذاشتیم خودش انتخاب کنه و چیزی رو بهش اجبار نکردیم. و فکر می‌کنید این خانم محترم چی گفته بوده؟ گفته بوده من فکر می‌کنم سولویگ دچار "بحران هویتی" شده، تهران تاثیر خودش رو گذاشته و الگوی مناسبی هم‌سن و سال خودش نداره و بلا بلا بلا.

بعله، همین جا داستان رو متوقف می‌کنیم. می‌خوام بدونم، اگر بخوام خودم پوششم رو انتخاب کنم، اگه روی چیزایی که بهشون باور دارم فکر کنم و غیره، یعنی دچار بحران هویتی شدم؟ اصلا مگه ویژگی این سن همین نیست، که من بگردم و خودم رو بشناسم و راهم رو انتخاب کنم؟ من اصلا نمی‌فهمم! چرا مادر من باید مورد انتقاد قرار بگیره برای این موضوع؟ این وضع دیگه داره می‌ره روی مخم. هر بار هم که می‌ریم قم من یه دور سر این موضوع حسابی موعظه می‌شم، اصلا یه حالت دانشگاه‌آزادی پیدا کرده و دارم حال خودم رو بهم می‌زنم، که جلوی اونا چادر می‌پوشم، در صورتی که بهش اعتقادی ندارم و جاهای دیگه هم این مدلی نیستم. نمی‌دونم، کدوم بدتره، ناراحت کردن پدربزرگ و مادربزرگم، یا دورویی؟ بابا جان، من نشستم فکر کردم، خیلی هم فکر کردم. دیدم من بدون چادر راحت‌ترم و اشکال شرعی هم نداره برام. چرا؟ آخه چرا باید خودم رو آزار بدم اون هم وقتی که فایده‌ای توی پوشیدن چادر نمی‌بینم. نمی‌گم فایده نداره، اما خب من به این نتیجه نرسیدم که اگر چادر نپوشم حجابم کامل نیست. انگار قرار نیست تغییر بکنه. قراره هرکسی از راه می‌رسه، از پوششم، از اعتقاداتم، از ال و بل و جیمبل انتقاد کنه، بدون این که دلیل و استدلال منطقی‌ای پشت حرفاش باشه.

بسه دیگه، غرامو زدم تموم شد. ببخشید سرتون رو درد آوردم. 

پ. ن. همین دوست مامانم اومده بود خونه‌مون، یه بازی برای فائزه ریخته که پوشش جلوی نامحرم و فلان و فلان رو یاد بده به بچه‌ها. تا اینجا مشکلی نیست. می‌خوام بدونم، برای پسرا هم همچین برنامه یا آموزه‌هایی وجود داره؟ که جلوی نامحرم چی بپوشن، چه جوری حرف بزنن، چه جوری نگاه کنن و چی بگن؟ اگه هست که دمشون گرم، گرچه بعید می‌دونم.